film
życie
przewija się przed oczami
jak film w kinie
przewija się przed oczami
jak film w kinie
zgasły światła Twoich oczu
ciemna pusta sala
koniec seansu
smutne zakończenie
wywołuje łzy
przeminęłaś
napisy końcowe
***(odsypiałam pożółkłe godziny)
odsypiałam pożółkłe godziny gdy ty ścierałeś sen z powiek teraz nocami zajmuję się liczeniem gwiazd z nadzieją na powrót wirujących westchnień czas utkany oczekiwaniem łagodzi szczypiące miejsca między nami soli było zbyt dużo niezrozumienie buduje fundament dla niezbyt pewnych myśli poddajesz w wątpliwość czy istniejemy dla siebie
Mam nadzieję, że napisy końcowe będą radosne (o ile to możliwe).
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie :)
Być może, kto wie... Dziękuję i pozdrawiam :)
UsuńBardzo poruszające epitafium!
OdpowiedzUsuńDziękuję :)
UsuńPoruszający wiersz Joasiu. Pozdrawiam, dobrego nowego tygodnia! 🌹
OdpowiedzUsuńBardzo dziękuję i wzajemnie! Pozdrowienia :)
UsuńSmutno, prawdziwie.
OdpowiedzUsuńDziękuję.
UsuńSmutne dzisiejsze wersy...
OdpowiedzUsuńTak, wiem... Dziękuję za czytanie.
Usuń