***(panuje cisza)

panuje cisza
we wszystkich
stanach skupienia
tylko ja
wciąż się skraplam

już nie poczujesz
dotyku rosy
lato odeszło

w niepamięć

schowani

schowani pod płaszczem nocy
ukrywamy się przed spojrzeniami
zazdrosnych gwiazd

cisza krzyżuje nasze myśli

niewypowiedziane słowa
znajdują w nas ujście
bez pośpiechu goniąc
spełnienie

zaiskrzyliśmy tylko raz

sierpień dotyka nieba

sierpniowe słońce zanurza się w snopach siana
i żółtych słonecznikach
które koniecznie chcą sięgnąć nieba
 
ono jest tylko dla wybranych
 
tu na ziemi można znaleźć jego malutki kawałek
przy odrobinie szczęścia
też nie minąć się z marzeniami
które w błękitny dzień toną w chmurach
 

kiedyś przyjdzie ten czas
gdy białe kołderki zejdą niżej
i pozwolą urzeczywistnić się ulotnym snom
 
nie będzie za czym tęsknić
aż do następnego lata

widzę Cię w ciemnych kolorach

chwile opadają na powieki
i milczysz
ciemnymi barwami maluję
Twój obraz

w dłoniach ściskam
stary sweter pachnący
tamtymi dniami
a w sercu tęsknotę
bez dna

o niej

przywarła czołem do szyby
nie zważając na pękające szkło
na brzegach myśli znów znalazła jego twarz

sen przeminął 

oczekiwanie na wieczór traciło sens

z każdą minutą kolejny ostatni raz
zamieniał się w kiepski żart
ze zbyt dużym ładunkiem emocji
czasami czuła jakby była obok wszystkiego
a świat kręcił się bez niej

umierała

po zmroku

wgryzam się w twoje myśli

nieubrane 

pozbawione tła

a zmęczona pościel

odmawia nam snu

chcę sprawdzić

gdzie błądzi dziś słońce

i przykryć noc różem

spłyniemy jak

krople rosy o świcie

sierpień

gdy połowa lata za nami
sierpień rozpościera skrzydła
a słońce bierze w objęcia
rozzłacając świat

wieczorem gwiazdy
zaglądają do okien
przynosząc ze sobą
przyjemny chłodek

tak szybko mija czas
który wkrótce ukaże
jesieni czar

zdj.własne - sierpień 2024

trwanie

trwałam dzięki kilku
spojrzeniom w noc
gdzie ciemność była tylko przechodniem
sny wywróciły się do góry nogami
oddając rzeczywistość która zadziwia
świat pędzący znów w innym kierunku
niosący nieznane słowa i obce twarze

one okazują się być czymś istotnym
czego wciąż nie rozumie człowiek
zagubiony między gwiazdami

tam drzemie kilka chwil
wymalowanych przez przyszłość
a łzy i tęsknota to tylko droga
którą wciąż trzeba iść

ciche wspominki

wszystko dzieje się po cichu

umiera sen

Ciebie nie ma

zostały wspomnienia

porozrzucane na starych fotografiach

gdy czas płynął beztrosko

letnio-zimowe spojrzenia

w przeszłość

zostaną ze mną

na zawsze

pamiętniki

lipcowe popołudnie
wywróciło dziewczęce marzenia
do góry nogami

powietrze przybierało inny smak
stawało się niemal widoczne
dla oczu

błękitne spojrzenia lata
wciąż rzucały pod nogi
strzępki dni
by wyciągnąć z nich
jak najwięcej

szkolne pamiątki z tamtych czasów
zamieniły się w blizny
które szczypią przy każdym dotknięciu

pomimo upływu lat
nie ubyło bólu

nie ma przypadkowych spotkań
są jedynie smutne zakończenia

lipcowe haiku

letni wiatr przywiał 
ciepłe powietrze lipca 
wakacyjny czas 

***

rozgrzane łąki 

wabią barwami tęczy 

upalne lato