nadchodzi południe
znów żenujący rytuał składania rączek przy obiedzie
i udawania że jest cudownie
na stole niedoprawione mielone
i kilka imitacji warzyw
wszystko byle jakie
tak jak życie w codziennej iluzji szczęścia
chwalenie się tym co mamy
i czego nie mamy
uśmiechy na pokaz
tylko na internetowych fotografiach
wszystko wygląda cacy
papier i sieć przyjmą wszystko
a potem z obrzydzeniem wyrzygają
prawdą schowaną gdzieś
za zamkniętymi drzwiami
Ile to zachodu i pamięci potrzeba, by nie pogubić się w internetowych iluzjach...
OdpowiedzUsuńjotka
Tak, to prawda...
UsuńTo prawda, jakże inaczej wygląda normalne życie...
OdpowiedzUsuńZgadza się, często wszystko jest na pokaz.
Usuńsmutne, kiedy obiad lepiej wygląda na zdjęciu niż smakuje. tęsknota za prawdziwym jedzeniem, nieudawanym, nierozmodlonym, ale prawdziwym, to coś do czego trudno się przyznać, bo zawsze brzmi jak skarga, narzekanie, czy przytyk, że gotujący nie dał rady.
OdpowiedzUsuńTo, co prawdziwe zawsze ma największą wartość, pozory często mylą.
UsuńWitaj końcówką kwietnia
OdpowiedzUsuńTakie udawanie, że jest cudnie jest trudne....
Pozdrawiam serdecznie
Witaj, tak, to trudne ale myślę, że niektórzy i w tym dobrze się odnajdują, byle pokazać to i owo... Pozdrawiam również:)
UsuńPaskudne jest takie życie na pokaz...
OdpowiedzUsuńA wiersz bardzo udany :-)
To prawda, to tak, jakbyśmy musieli coś komuś udowodnić... Dziękuję :)
UsuńBycie na pokaz jest najgorsze. Teraz wszystko lepiej wygląda na obrazku niż w rzeczywistości. Smutne ale prawdziwe. Uśmiech na pokaz a pod maską cierpienie. Ludzie lubią udawać nie lubią rzeczywistości. Bardzo ładny wiersz Sisy. Pozdrawiam serdecznie ♥️
OdpowiedzUsuńOj, tak, czasem człowiek zapomina się w tym udawaniu, a to nie powoduje, że jest szczęśliwszy. Dziękuję i pozdrawiam ♥️
UsuńBardzo ładny wiersz. I bardzo prawdziwy. Teraz w większości wszystko lepiej wygląda niż jest...
OdpowiedzUsuńNiestety, to prawda. Dziękuję za czytanie :)
Usuńżyjący na pokaz oszukują samych siebie...za nic nie chcą skonfrontować się z realiami. Nie przyjmują ich do wiadomości. I wciąż udają, że w ich życiu wszystko jest idealnie, że oni sami są idealni. Takie uporczywe trwanie w iluzji nie pozwala na autorefleksję, a co za tym idzie – na zmianę. A przecież nic tak skutecznie nie oddala nas od szczęścia jak jego udawanie... Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńTak, dobrze napisane, po co coś zmieniać, skoro jest idealnie? Pozdrawiam serdecznie :)
Usuńświetny wiersz z bardzo dobrym, wyrazistym przekazem...pozdrawiam cieplutko*
OdpowiedzUsuńCieszę się i bardzo dziękuję, pozdrawiam serdecznie ♥️
Usuń