sobota, 5 kwietnia 2025

czas i nadzieja

słońce przyniosło wiosenne rozczarowania
pomieszane ze łzami
kolejny wietrzny dzień porwał nadzieję

trudno nawet dostrzec cień
szczęśliwych dni których wspomnienie
zostało splamione czerwonym winem
wypitym w samotności

bez kwiatów i świec bo chłód
zniszczył wszystko co zostało

czas może sklei pogruchotane marzenia
ale pęknięcia zostaną na zawsze

12 komentarzy:

  1. Pewnych ran nawet czas nie zabliźni...zostaje nieufność i poczucie klęski.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Niestety, to prawda. Niektóre przeżycia zostają w nas na zawsze...

      Usuń
  2. Życie nie jest łatwe dla żadnego z nas, ale zawsze jest jakieś światełko w tunelu. Trzeba zaakceptować skończone rozczarowanie i iść dalej nie tracąc nadziei. A wiersz sam w sobie bardzo do mnie przemówił :) Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To prawda, rozczarowania dotykają każdego ale nie można tracić nadziei. Podobno wszystko, co nas spotyka jest po coś... Cieszę się i dziękuję :)
      Pozdrawiam serdecznie :)

      Usuń
  3. Tak, pęknięcia zostaną, ale z perspektywy lat wiem, że one nas hartują, wzbogacają. A wiersz bardzo na tak. Uściski!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zgadzam się, choć to bolesna nauka.
      Dziękuję i pozdrawiam serdecznie ♥️

      Usuń
  4. Każda blizna pozostaje w nas, ale czas pozwala troszkę je złagodzić, by nie miały takich ostrych krawędzi...
    Pozdrawiam serdecznie!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dokładnie, czas troszkę pomaga... Dziękuję i pozdrawiam :)

      Usuń
  5. Czas leczy rany. Po jakimś czasie patrzymy na nasze rany z innej perspektywy.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak, zgadzam się z tym, patrzymy na wszystko chłodniej, z większym zrozumieniem. Dziękuję :)

      Usuń
  6. Choć czas łagodzi ból i i pomaga w leczeniu ran, to ślady po przeżytych doświadczeniach pozostają na zawsze...
    Przepiękny, a zarazem bolesny wiersz. Udanego tygodnia życzę!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To prawda, przeżyty ból w nas zostaje, ale z drugiej strony pomaga nam też często zrozumieć niektóre rzeczy. Taka bolesna lekcja, a takie są najskuteczniejsze.
      Dziękuję pięknie i wzajemnie!

      Usuń

kształtujemy jutro

w twoich dłoniach przybieram nieokreślony kształt   spacerując wśród wspomnień dojrzewam   by jutro mogło zaistnieć wśród gęsto porośniętych...