marzenia też przemijają
wrzesień przyniósł noce
w kolorze nostalgii
dźwięki zimnego deszczu
zapach suchych liści
i łzy zagubione
w drodze do ciebie
w kolorze nostalgii
dźwięki zimnego deszczu
zapach suchych liści
i łzy zagubione
w drodze do ciebie
jutro znów krótszy dzień
pożegna słońce
czas skurczy się
do stanu nieistnienia
jak my
w kolejnym zimowym śnie
to nie życie
to strach
marzenia jesiennieją
nabierają kolorów
starzeją się
w końcu będzie za późno
kolejna pora roku
kałuże
ciemność
słone krople
znikamy
Piękny Wiersz! Tak, jesień coraz bliżej:
OdpowiedzUsuń"marzenia jesiennieją
nabierają kolorów
starzeją się"
Nie można jednak się temu jesiennemu czasowi poddać.
Pozdrawiam serdecznie Joanno :)
No właśnie, tak co roku, ale jakoś trzeba przetrwać te krótsze dni.
UsuńBardzo dziękuję i pozdrawiam :)
Jakie to prawdziwe... Tempus fugit...
OdpowiedzUsuńCzas leci, wszystko przemija, na to nie ma rady... Dziękuję za odwiedziny :)
Usuń