haiku na pożegnanie
pożegnania łza
malowana jesienią
drżące powieki
malowana jesienią
drżące powieki
***(odsypiałam pożółkłe godziny)
odsypiałam pożółkłe godziny gdy ty ścierałeś sen z powiek teraz nocami zajmuję się liczeniem gwiazd z nadzieją na powrót wirujących westchnień czas utkany oczekiwaniem łagodzi szczypiące miejsca między nami soli było zbyt dużo niezrozumienie buduje fundament dla niezbyt pewnych myśli poddajesz w wątpliwość czy istniejemy dla siebie
Po prostu: WOW!!
OdpowiedzUsuńDziękuję! ❤️
UsuńAleż smutne...
OdpowiedzUsuńTeraz taki czas, to i wersy smutne.
UsuńBardzo mi się podoba, chociaż smutne to haiku, ale i takie muszą być.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie
Dziękuję, tak sobie te smutki przemycam, a teraz czas na to idealny... Pozdrawiam!
UsuńPiękne, wzruszające....
OdpowiedzUsuńTytuł trochę mnie zaintrygował, ale i zaniepokoił. Mam nadzieję, że nadal będziesz tutaj pisać, wędrować po wirtualnym świecie.
Bardzo dziękuję :) Na szczęście to tylko wiersz i to napisany już dawno temu. Zamieściłam go teraz bo czas uważam za odpowiedni. I póki co nigdzie się stąd nie wybieram :)
UsuńMosaico de férias entre amigos no ®DOUG BLOG. Venha conferir!
OdpowiedzUsuń®ĐÖЦG ẞLÖG - Para quem quer mais que simples palavras!
Beijos!!!
Thank you :)
UsuńSmutne haiku
OdpowiedzUsuńJesiennieje czerwienią
Dojrzałe słowa